JUST MARRİED, HAPPY END.:)

(Bu yazının asıl tarihi:12 mart 2007)

Biliyormusunuz; 2 Ocak'tan beri yazacağım Lulu'm evlendi diye
Ben yazana kadar mutlu soon! Ben Sarman isterken ama Tekir beklerken...drıııım! Bir karakedim oldu,bir bjk'li kedim.:))
Halbuki anlatacaktım bu iki ayın nasıl geçtiğini.:(

Bütün gün kameriyede hapis gibi kalmış garibimin eve kaçıp bacaklarımda böyle yattığını söyleyecektim.Babasının "yumurtası düşüp,o saldığı koku gidene kadar evde sakla bunu" dediğini yazacaktım.

Hatta ben Lulu'ya demiştim ki:"karar ver kız,anne mi olmak istiyorsun? Yoksa bebek mi? Bebekler gibi yattın kucağıma.
Ondan sonra çıkar mı dışarı? Eve bayağı yerleşti Lulu'cum.Bütüün gün yatıp uyudu köftehor. Ancak haftasonları öğle uykusu uyuyabilen babasının göğsüne yerleşip boylu boyunca üzerinde uyuduu.. Ben bilgisayara oturunca kızıp bilgisayarın üstüne çıktı. Abisini deli etti. Yani kısaca hamile kadınların bütün ilgi ve şefkat isteklerini ve kaprislerini eksiksiz yaptı. :)

Ama bir türlü kedi tuvaletini benimsemedi.Ben de o yüzden bir yere giderken onu evde bırakamadım. Kucağıma alıp ,onu dışarı çıkarırken "eggeegeg" gibi tuhaf itiraz ve kavga seslerini duymanız lazımdı. İki ay boyunca evde geçirdiği saatlerde sadece iki kez kendi çıkmak istedi... Hacetini de biliyor yani:P

Ama hamile bir kadın bu kadar seyrek mi gider canım ihtiyacına? (Kızım bu anan,ömrü hayatında bir kere kuzuladı. Onu da erkeklerin askerlik anısı gibi anlatır durur. Diyeceğim odur ki,bu ihtiyaç molası yönünden çok sıkıntı çekmiştir o dönemde,Anladınız siz onu:P)

Öyleydi,böyleydi... Sonunda doğdu kara maşalar.:)

Kapalı balkonumda bir kutudalar şimdilik. Anneleri bütüüün kedilere saldırıyor. Zannediyor ki yavrularına bir şey olacak. Ama o cadılarda, anaları iki dk.lığına çıksın "weyk,weyk" bağırıyorlar.

Yemek dahi yiyemiyor.Kutunun içine koyuyorum bende kurumama,kaşar filan. Hemen yutuyor garibim.Azıcık çıkıp süt şıpşıplıyor. Hoop hemen dönüyor. Yiyecekler de zaten kutunun yanında ama hiç tavuğunu yiyecek kadar duramıyor bile.

Pazar sabahından beri bir kere dışarı çıktı ihtiyaç molasına.:(

Hayır bizim cadalozların tuvaleti de o balkondaydı.:(

Yer değiştirdik. Maydanoz hanım kabullenmedi, yine yerine koyduk. Her an tetikteyim. O tuvalete gideceği zaman kutunun kapağını tam kapatıyorum. Yavrum Lulum bana teslimiyeti o kadar çok ki aslında. Hiç paniklemiyor. Cadı işini bitirince onu odaya sallayıp kapıyı çektikten sonra ,kutuyu aralıyorum.

Neyse bugünlük bu kadar.:) Bakın onlar sarmaşdolaş nasıl huzurla uyuyorlar.